The 1st of September is an important day
in the Polish calendar. On that day we remember the events of 1939 and all the
brave people who fought and died for freedom. However this day is also
significant for all the children as it is the first day back to school after
long summer holidays. I clearly remember the melancholic feeling mixed with
bits of excitement. September 1st is also a special day for me
personally as it is my grandfather’s namesday and was always a fun way to end the
summer holidays, as all the family gathered together to celebrate it.
I wonder what did your Septembers feel like? It is
never the same for everybody. Did you enjoy going back to school? Not all the
kids do.
Well, learning can be challenging and the social
side of it can be tricky sometimes too. However there is so much to appreciate
- being able to learn, play and grow... but children don’t think like that…
well neither do adults, do they? That is until it’s taken away from them/us…
I’m sure you'll agree.
There are children that would rather feel
melancholic about returning to school than be fighting for their life in
hospital. In fact they would give anything to be able to learn and play with
friends instead of waiting for another chemotherapy session.
September is a Childhood Cancer Awareness Month.
Let us think about those who are less fortunate and as we do let's smile and
count all the blessings in our life. Ah... often we have more than we need and
surely enough not to worry as we do.
Please help to raise Childhood Cancer Awareness by
wearing a gold ribbon.
And if you wish to donate to support the charities
I did my Bicycle ride for, you still can. Please click and follow the links below or click on
the fundraising banners:
Thank you very much!
1 września to
ważny dzień w polskim kalendarzu. W
tym dniu wspominamy wydarzenia z 1939 roku i wszystkich, którzy walczyli i
ginęli za wolność. Jednak
dzień ten jest również szczególny dla wszystkich dzieci, gdyż jest to pierwszy
dzień powrotu do szkoły po długich wakacjach. Wyraźnie
pamiętam melancholię pomieszaną z ekscytacją. 01
września to także szczególny dzień dla mnie, ponieważ jest to dzień imienin
mojego dziadka więc zawsze był to radosny sposób na zakończenie letnich wakacji,
gdy cała rodzina zjeżdżała się, aby uczcić to wydarzenie.
Zastanawiam się, jakie były twoje wrześnie? Nigdy nie jest tak samo dla wszystkich. Czy lubiłeś/aś wracać do szkoły? Nie wszystkie dzieci lubią.
Cóż, nauka ma swoje wyzwania, a socjalna strona bycia w szkole też może wiązać się z trudnościami. Jednak jest wiele rzeczy, które należy docenić – możliwość nauki, zabawy i rozwoju... ale dzieci nie myślą w ten sposób... dorośli zresztą też nie, nieprawda? To znaczy, dopóki nie jest im/nam to odebrane... Jestem pewna, że się zgodzicie.
Są dzieci, które wolałyby czuć melancholię wracając do szkoły, niż walczyć o własne życie w szpitalu. Co więcej oddałyby najlepszą zabawkę i nie wiem co jeszcze, za szansę pójścia do szkoły i zabawę z przyjaciółmi, zamiast czekać na kolejną sesję chemioterapii.
Wrzesień to miesiąc świadomości raka wieku dziecięcego. Pomyślmy o tych, którzy mają mniej szczęścia i uśmiechając policzmy wszystkie błogosławieństwa w naszym życiu. Ach ... często mamy więcej niż potrzebujemy a z pewnością tyle ile wystarczy, aby nie martwić się, tak jak się zamartwiamy.
Proszę pomóżcie zwiększyć świadomość nad rakiem dzieci poprzez noszenie wstążki w złotym kolorze.
A jeśli chcesz wesprzeć organizacje charytatywne, dla których podjęłam moje rowerowe wyzwanie proszę kliknij na banery fundacji lub linki pod tekstem.
Zastanawiam się, jakie były twoje wrześnie? Nigdy nie jest tak samo dla wszystkich. Czy lubiłeś/aś wracać do szkoły? Nie wszystkie dzieci lubią.
Cóż, nauka ma swoje wyzwania, a socjalna strona bycia w szkole też może wiązać się z trudnościami. Jednak jest wiele rzeczy, które należy docenić – możliwość nauki, zabawy i rozwoju... ale dzieci nie myślą w ten sposób... dorośli zresztą też nie, nieprawda? To znaczy, dopóki nie jest im/nam to odebrane... Jestem pewna, że się zgodzicie.
Są dzieci, które wolałyby czuć melancholię wracając do szkoły, niż walczyć o własne życie w szpitalu. Co więcej oddałyby najlepszą zabawkę i nie wiem co jeszcze, za szansę pójścia do szkoły i zabawę z przyjaciółmi, zamiast czekać na kolejną sesję chemioterapii.
Wrzesień to miesiąc świadomości raka wieku dziecięcego. Pomyślmy o tych, którzy mają mniej szczęścia i uśmiechając policzmy wszystkie błogosławieństwa w naszym życiu. Ach ... często mamy więcej niż potrzebujemy a z pewnością tyle ile wystarczy, aby nie martwić się, tak jak się zamartwiamy.
Proszę pomóżcie zwiększyć świadomość nad rakiem dzieci poprzez noszenie wstążki w złotym kolorze.
A jeśli chcesz wesprzeć organizacje charytatywne, dla których podjęłam moje rowerowe wyzwanie proszę kliknij na banery fundacji lub linki pod tekstem.
Dziękuję bardzo!
